επανάταση

ἐπανάτασις, η (Α) [επανατείνω]

1. ανάταση, ανύψωση ενός πράγματος («ὁ δ' ὅρκος ἦν τοῡ σκήπτρου ἐπανάτασις», Αριστοτ.)

2. μτφ. απειλή («ἐπανάτασις μειζόνων ἐγκλημάτων», πάπ.)

3. απειλητική στάση ενός όπλου («ἐπανάτασις σιδήρου», πάπ.).